Bölüm 12

Yanlış İtiraf ve Beklenmedik Karşılaşma

Stefanie’nin gözleri dolmuş, yaşlar yanaklarından süzülüyordu. Korkuyla fısıldadı: "A-amcam!!"

Amca: "Beni iyi dinle! Yarın okuldan seni almaya geleceğim!" dedi ve telefonu kapattı.

Stefanie telefonu hızla kapattı, gözyaşlarını elleriyle sildi ve işine devam etti. Alex’in odasına doğru ilerlediğinde içeriden gelen kahkahalar ve konuşmalar dikkatini çekti. Kapının küçük aralığından içeri baktı.

William, elinde bir bardak soğuk meyve suyu doldururken: "Alex, söyle bana! Hiç bir kıza aşık oldun mu?"

Alex, bardağı alırken: "Hayır! Ben aşık olmadım! Peki ya sen?"

William dikkatle ona bakıp gülümsedi: "Aşık oldum!"

Alex şaşkınlıkla gülümsedi: "Gerçekten mi? Kim o? Julia mı yoksa?"

William sinsice gülümsedi: "Hayır, Julia değil."

Alex merakla: "O zaman kim?"

William gülüşünü tutmaya çalışarak yalan söyledi: "Aslında ben… Stefanie’ye aşığım."

Alex aptalca sordu: "Kime?"

William yavaşça ve net bir şekilde: "S-t-e-f-a-n-i-e!"

Stefanie’nin gözleri şaşkınlıkla büyüdü ve hızla oradan uzaklaştı.

O sırada Alex, şoka girmiş gibi öksürmeye başladı ve William ona hızla bir bardak su doldurup uzattı: "Ne oldu sana?"

Alex bardağı hızla alıp tek yudumda içti: "Bir şey yok, sadece şaşırdım."

William kahkahalarla güldü! Sonra odadan çıktı ve kendi odasına giderek derin bir uykuya daldı.

Ertesi sabah

Güneş ışınları, Stefanie’nin dar odasına sızarken yavaşça uyandı. Gece boyunca William’ın itirafını düşünmüş ve gözüne uyku girmemişti. Yorgun bir şekilde okul üniformasını giydi, dudaklarına pembe bir dudak nemlendiricisi sürdü ve uzun saçlarını ışıltılı pembe bir toka ile topladı. Kendini odanın aynasında inceledikten sonra yanaklarına hafifçe vurarak kendini toparlamaya çalıştı.

Sonra hızla aşağı indi ve okula gitmek üzere yola çıktı.

Okulda:

Alex:

Başını sıraya koymuş, derin bir uykunun içinde kaybolmuştu.

William:

Arkadaşlarıyla konuşuyordu, ama bazen öğretmenin kaleminin sesiyle irkiliyorlardı. Öğretmenin kalemi bazen bir öğrencinin sırasına isabet ediyordu, bazen de başka bir öğrenciye.

Stefanie:

Telefonuyla oynuyordu. Mesajlar gönderiyor ve mesajları okuyordu.

Lauren:

Sadece ilk derse katılmış, ardından okuldan çıkıp gitmişti.

Julia:

Dersinin bitiminde koridorlarda dolaşıyordu, ta ki telefonla konuşan bir kızı fark edene kadar. Kız, William hakkında konuşuyordu ve Julia hemen kulak kabarttı.

Ziiiiing! (Okul zili çaldı, okul günü sona erdi.)

William ve Julia, şoförleriyle birlikte eve döndüler, ancak Alex ve Stefanie’nin sınıfı temizleme sırası onlardaydı (Zavallılar =( ).

Stefanie, temizlik kovasını doldurmak için lavaboya gitti. Dönüş yolunda ise aniden güçlü bir el bileğini kavrayıp onu hızla çekti!

Bağırmak istedi, ama sesi çıkmadı!

Arkasını döndüğünde karşısındaki kişiyi gördü ve şok oldu! Yıllardır ona korku ve acı yaşatan biriydi...

Karşısındaki kişi, “amca” olarak bildiği kişiydi!

Stefanie geri çekilerek: "Ne istiyorsun?"

Amca: "Ah! Korkma küçüğüm! Sadece özür dilemek için geldim."

Stefanie şüpheyle: "Özür mü? Hah… Seni iyi tanırım. Özür dilemek senin yapabileceğin bir şey değil. Hemen söyle, ne istiyorsun?"

Amca sinsice: "Seni bu hizmetçilikten kurtarmaya geldim!"

Stefanie: "Ne demek bu?"

Amca: "Patronum senden çok etkilendi! Seninle evlenmek istiyor! Endişelenme, çok zengin biri."

Stefanie öfkeyle bağırdı: "Hayır! Onu istemiyorum!"

Amca sinirle: "Onu istemediğini mi söylüyorsun?!"

Stefanie: "Evet, tercih ederim hizmetçi olarak kalayım, ama aşağılanmış bir hanımefendi olmayayım."

Amca: "Aptal… Tekrarı olmayan bu teklifi geri mi çeviriyorsun?"

Stefanie: "Kesinlikle, evet!"

Amca: "Delirdin mi?"

Stefanie alayla: "Hayır, tamamen aklım başımda!"

Amca aniden Stefanie’nin saçını sertçe çekti: "Onunla evleneceksin, kabul etsen de etmesen de!"

Stefanie acıyla bağırdı: "Bırak beni!!"

Amca bağırarak: "Kabul edecek misin?!"

Tam o sırada Alex içeri koştu ve hızla Stefanie’nin saçını kavrayan amcanın elini iterek: "Ellerini ondan çek!" dedi.

Sonra Stefanie’ye dönerek sordu: "Stefanie, bu kim?"

Stefanie korkuyla: "Amcam! Ve o…"

Alex kaşlarını çatarak: "Ve ne?"

Stefanie, Alex’in arkasına saklanırken: "Ve beni patronuyla evlendirmek istiyor! Ama ben istemiyorum!!"

Alex, amcaya dönerek öfkeyle: "Cevabı duyduğuna göre, şimdi buradan defol!"

Amca öfkeyle: "Sen kimsin?! Dur bir dakika! Sen de kimsin ki yeğenimle benim arama giriyorsun?"

Alex bir an sessiz kaldı, ardından yüksek sesle bağırdı!

Amca, Alex’in bağırışını susturmak istedi, ama çok geçti. Okulun öğretmenleri çevrede toplandı ve hepsi şaşkınlıkla olaya baktılar.

Alex, sahte bir korkuyla: "Öğretmenim! Bu yabancı adam bizi kaçırmaya çalışıyor!"

Bir öğretmen ileri çıkıp: "Hemen eve dönün. Biz burada bu durumu halledeceğiz," dedi.

Stefanie tereddütle: "Peki ama…"

Alex: "Ama mı??"

Stefanie kısa bir süre düşündü: "Ah, hayır, bir şey yok."

Alex, Stefanie’nin elini tutup onu çekiştirmeye başladı! Ama o anda büyük bir el ikisinin arasına girdi.

Alex, arkasına döndü ve ardından suratına sert bir yumruk yedi!