Bölüm 14: Son

Yeni bir hayata başlama zamanı geldi, hüzünden uzak.
Eski anıların pencerelerini kapatacağım ve kalbimin kapılarını kapatacağım, böylece hafızamı da kapatmış olacağım.
Kalbimde taht kurmuş o acıyı gömeceğim ve gözyaşlarımı yanaklarımdan silerek, onları güller üzerindeki çiy damlaları gibi saçacağım.
Ruhumun kenarlarına ve zihnimin bahçelerine kazınmış her hüzünlü hatırayı sileceğim ve sıfırdan başlayacağım.

Güzel anılarımın üstüne beyaz bir örtü sereceğim; geri dönmek istediğimde, onları olduğu gibi bulacağım.
Kötü anıları ise yakacağım.
Beyaz giysiler giyeceğim ve onları bir daha kirletmeyeceğim.
Anılarımın hepsi güzel olacak; artık içinde kötü bir şey olmayacak, sadece gülümseme ve neşe olacak.
Artık kendimi yeniden görebilecek kadar özgürüm; kendim için yaşamaya başlayacağım.

Uzun süre beni yoran sırrı açıklamak, yaptığım en iyi şeydi.
Ruh halimde büyük bir fark hissettim ve tedavinin Allah'ın izniyle olumlu yanıt vermeye başladığını hissettim.
Yakında iyileşeceğimi söyleyen bir umut ışığı gördüm; bu ışık, hep görmek istediğim bir şeydi.
İyileşmenin ilk adımında hissettiğim bu mutluluk için Allah'a çok şükrettim.

Hayatım boyunca sessizlik ve gözyaşları içinde kalacağımı düşünmüştüm, ama yanıldım.
Hayat ne kadar sert olursa olsun, karanlığı aydınlatacak bir gün gelecek ve yeni bir güneş doğacak.
Yüzümdeki ifadelerin güzelleşmesiyle, ruh halim de iyileşti ve Allah'ın 12 yıl süren acımdan sonra duamı kabul ettiğine inandım.

Geçmişten Kurtulmak

Gerçekliğimi daha iyi anlamaya başladım; hayatın yalnızca bir acı yolculuğu olmadığını, bunun aksine güç ve bilgelik kazandığımız dersler olduğunu fark ettim.
Şimdi, yeniden yaşamaya başladım.
Geçmişten korkmuyorum ve artık acı anıların gölgelerinde yaşamıyorum.
Acıyı geride bıraktım ve şimdi güzel detaylarıyla dolu bir şimdiyi yaşıyorum.

"Ahmed" ise günahlarla dolu bir yolu seçti ve o günden beri ondan haber alamadım.
"Murad" ise artık rüyalarımda görünmüyor ve ondan korkmuyorum.
Çilelerim sona erdi ve acımı konuşmanın, iyileşmemin ilk adımı olduğunu anladım.

Beklenen Mutluluk

Sonunda, her zaman hayalini kurduğum normal hayata döndüm.
Artık hüzünle mahkûm değilim, her günü gülümseme ve huzurla yaşıyorum.
Aileme geri döndüm, onlarla güldüm ve istediğim gibi yaşadığımı hissediyorum.
Ve nihayet, iyileşme hayalim gerçek oldu.

Çilelerimin bittiğine inanamadım.
Bu nimetten dolayı Allah’a şükrederek secde ettim.
12 yıl acı ve ıstırapla yaşadım ama iyileşmemin ardından her şeyi unuttum.
Zor günleri, acı hisleri unuttum.
Her şey, şifa nimeti karşısında silindi.

Yolculuğumdan Öğrendiklerim

Hayat zordur ama bize çok şey öğretir.
Bana, mutluluğun acıdan sonra geldiğini ve her karanlık gecenin ardından her zaman yeni bir şafak doğduğunu öğretti.
Bana, Allah’ın kullarını asla unutmadığını ve sabrın her acının anahtarı olduğunu öğretti.

Uzun bir çile yaşadım ama sonunda aradığım mutluluğu buldum.
Artık hayatım hüzünle dolu değil, ışık ve umutla dolu.
Yıllar sonra ilk kez özgür olduğumu ve hayatımın önümde fırsatlar ve mutluluk dolu olduğunu hissediyorum.

Yolculuğun Sonu

Daha önce hikayemi paylaşmayı düşünmemiştim ama başkalarının bundan faydalanmasını istedim.
Hiçbir kızın benim yaşadıklarımı yaşamaması için.
Bu hikayeyi, acı ve zulüm gören her kıza, her türlü istismara ve aşağılamaya maruz kalan kıza ithaf ediyorum.
Umarım hikayemde güç bulur ve hayat ne kadar zor olursa olsun asla pes etmezler.

Yolculuğum uzun ve zorluklarla doluydu ama bunların üstesinden gelmeyi başardım.
Hayat zorluklarla dolu ama Allah her zaman bizimle, bizi daha iyiye doğru yönlendiriyor.
Ve şimdi, hikayemi burada sonlandırıyorum; yaşadıklarım için minnettarım çünkü beni daha güçlü kıldılar.

Son.