الجزء 23

فى الاسانسير

مراد : ايه رايك فيا يا ليليان قمر صح .
زين : والله ارزعك بوكس فى وشك ابوظلك خريطه وشك.
مراد : عنيف انت يا زين .. وبعدين متكلمنيش كدة دة انت فى مقام ابويا .
زين : ابوك مين يا حيوان انت..... وبعدين فى حد يدخل على الناس بورد اسود .... انت رايح عزا يا مجنون.
ليليان : ههههههه
زين باصلها بحدة : اسكتى .
مراد : ايش فهمك انت فى الذوق العالى .... دة اللون الاسود دة فخم كدة ... وبعدين علشان يفهموا انهم لو ضايقونى هاخليها سواد على دماغهم .
زين : بس بس لم لسانك الزفر دة ... انت رايح تتقدم ولا رايح تتخانق .
مراد : وصلنا .... بقولك اقبل ما اخبط ابقى الحقنى اصل اعك وانا مش حاسس .
زين : طيب خبط .
( سامر فتح الباب وابتسم اول ما شاف ليليان وعينه مشالهاش من عليها وزين رافعله حواجبه )
مراد: احم هانفضل كتير ولا نتفضل ندخل.
سامر: ها ؟.
مراد : اصمالله عليك يا خويا ... ايامك فى الدنيا بقت معدودة .
سامر : احم ... اة.... اتفضل .
( مراد دخل وزين مسك ايد ليليان مسبهاش لحظه ... ومش عاوز يتهور علشان ليله مراد تعدى ).
سعاد : اهلا اتفضلو. .. ايه دة يالهوى يابنى ورد اسوود .
سامر : ههههه شكله معقد يا ماما .
مراد بهمس : يا ظرافه امك.
( بعد المجاملات وكلام كتير وخروج سارة اللى مراد طول ماهو قاعد بيغمزلها وبيوترهاش )
زين بهمس : اتلم شويه... ابوها قاعد
مراد : احم ... ندخل فى الموضوع بقا يا حج .
عبد الله : قول الى عندك يابنى .
مراد بص لزين : اتكلم .
زين اتصدم : اتكلم ايه .
مراد بهمس : قول انا نسيت اللى حفظته.
زين : احم يا حج ... احم مراد صاحب عمرى وشريكى وراجل يعتمد عليه انا مبشكرش فيه علشان صاحبى بالعكس انت ممكن تسال عليه... احم هو لما شاف الانسه سارة اعجب بيها وحب يدخل البيت من بابه .. و احنا طالبين ايد الانسه سارة واللى تطلبه اكيد طبعا احنا موافقين عليه .
عبد الله : انا سألت فعلا وطلع شخص محترم .
مراد : تسلم يا حج .
عبد الله : انا ماليش طلبات كل اللى انا عاوزو يعامل بنتى بما يرضى الله انا ماليش غيرها وهى نور عنيا .
مراد : فى عنيا يا حج .
عبد الله : باذن لله خطوبه هاتكون تلات سنين .
زين : مش كتير يا استاذ عبد الله .. خصوصا مراد مقتدر وجاهز ياعنى مش محتاج يكون نفسه .
عبد الله : كدة احسن اهو يعرفوا بعض لو فهموا بعض تمام خير وبركه ... مقدروش يبقا الموضوع خلص من غير خساير.
مراد : اللى انت شايفه ... بس عاوز اكتب الكتاب .
سامر : وليه الاستعجال دة .
مراد : علشان اقدر اخرج معاها واجيبها اوصلها اقدر ادخل البيت .. الاصول بتقول كدة .
عبد الله : خلاص يوم الجمعه الخطوبه وكتب الكتاب.... نقرى الفاتحه .
سعاد : مبروك يا ولاد.
زين : مبروك يا صاحبى .
مراد : الله يبارك فيك يا كبير.
ليليان : مبرووك يا سارة مبرووك يا استاذ مراد .
مراد بخبث : الله يبارك فيكى ...عقابلك ياسامر .
سامر بص على ليليان وابتسم : قريب انشاء الله .

البارت السابع والعشرون

عند سارة

سعاد : مبروك يا ولاد.
زين : مبروك يا صاحبى .
مراد : الله يبارك فيك يا كبير.
ليليان : مبرووك يا سارة مبرووك يا استاذ مراد .
مراد بخبث : الله يبارك فيكى ...عقابلك ياسامر .
سامر بص على ليليان وابتسم : قريب انشاء الله.
زين بص لسامر بحدة : نعم ! .
سامر اتوتر من نظراته : اصل انا نازل الاجازة دى وناوى اتجوز .
مراد همس لزين : ابوس ايدك عدى الليله دى بس على خير وانا هاجبهولك بنفسى .
زين : عن اذنكوا احنا .
سعاد : ياخبر يا بشمهندس زين لازم تقعدوا تتعشوا معانا .
زين : متشكر جدا... فرصه تانيه انشاء الله .
سعاد : ماتقولى يا ليليان للبشمهندس حاجة خليه يقعد .
ليليان : معلش بقا يا طنط .. ربنا يتمملكوا على خير ... عن اذنكوا .
***********************
فى العربيه

ليليان : زين انت ليه مشيتنا بدرى كدة كنا سيبنا نقعد شويه معاهم .
زين بحدة : نقعد ايه وزفت ايه ..... هو اخوها دة متخلف واقسم بالله لولا مراد وسارة لكنت طربقت البيت على اللى فيه .
ليليان : ليه فى ايه لدة كله .
زين : انتى مش شايفه الزفت اخوها كان بيبصلك ازاى.
ليليان: لا مشوفتش ومبشوفش الا انت وبس .
زين : حضرتك بتثبتينى.
ليليان : ابدا والله يا حبيبى .
(زين اتنهد وسكت ).
ليليان: الا قولى احنا رايحين فين كدة دة مش طريق البيت .
زين : هاخطفك .
ليليان : بجد هاتخطفنى هههه.
زين : اه مبسوطه .
ليليان : اى مكان يا زينى هابقا مبسوطه معاك فيه .. بس قولى هانروح فين.
زين : هو اللى بيخطف بيقول ... مفاجأه .
******************
عند سارة

مراد : بلكونتك حلوة اوى .
سارة بغيظ : عارفه .
مراد : مالك يابطه .
سارة بعصبيه مكتومه : متقولش بطه .
مراد : لا بطه ونص .
سارة بغيظ : يووووووووة وربنا انا حاسه ان غلطت فى حق نفسى ان وافقت على خطوبه دى .
مراد ببرود : ليه ؟.
سارة : فى حد يا مراد يجى بيخطب بورد اسود ..
مراد : اه انا .
سارة : اسود ... فى ورد ابيض اصفر احمر .
مراد : جينا لاهم نقطه احمر .... اياكى اشوفك لابسه لون الزفت دة ولا المحه فى حياتنا .
سارة : لا هالبسه .
مراد شدها من ايديها لزقها فيه : سمعينى كدة هاتلبسى ايه .
سارة : يخربيتك اوعى يا مجنون لو حد دخل تبقا مصيبه .
مراد بعند : لا مش هابعد... اقولك هاتى بوسه بقا .
سارة : مراد ابعد بطل جنان .
مراد : هاخدها ياعنى هاخدها .
سارة : والله العظيم انت فعلا مجنون .... بص بعد كتب الكتاب .
مراد : لا بعد كتب الكتاب هاخد حاجات تانيه .
سارة : اه يا سافل .
مراد بهمس: انا مراد سافل وقليل الادب.
سارة : والنبى ابعد .
مراد : انتى هطلللله اوى يا سارة خايفه من بوسه .
سارة : ماشى مقبوله بس ابعد .
مراد: هابعد بس بشرط .
سارة : موافقه .
مراد : اسمعى الشرط الاول .
سارة : طيب قولوا وانت بعيد .
مراد : لا .
سارة : قولوا اخلص .
مراد : بعد كتب كتاب انتى اللى هاتيجى من نفسك وتدينى البوسه .
سارة وشها احمر من جرأته : على فكرو بقا انت مش محترم.
مراد : خلاص تعالى بقى انتى اللى جنيتى على نفسك .
سارة : لا لا لا خلاص موافقه ... ابعد بقا فى حد جاى .
( مراد جاى يبعد قرب منها بسرعه وباسها جنب شفايفها ...وسامر دخل فاجأه ).
سامر شك فيهم : انتو بتعملوا ايه .
مراد: بقولها بحبك .
سامر بصدمه : انت جرئ اوى يا اخى... طبب اتكسف على دمك واعمل حساب لاخوها .
مراد بسخريه : اه انشاء الله المرة الجايه.
سامر بغيظ : طيب مش هاتمشى بقا ولا ناوى تبات.
سارة : سامر .
مراد فى سرة : وحيات امك لاوريك .
سامر : فى ايه الساعه ١٢.
مراد : لا ماشى ... باى يا قلبى بكرة اشوفك .
************************
عند زين وليليان

ليليان : ايه دة ...طيارة .
زين : امممممم واقفه كدة ليه ... يالا نركب.
ليليان : هى طيارة دى بتاعتك .
زين : اممممم .
ليليان : يالهوووى انت غنى اوى كدة .
زين : ههههه ايه يا حبيبتى مالك .... دى هليكوبتر عادى .
ليليان : انت بتكلمنى كدة وكان دى عربيه .
زين : جوزك زين الجارحى عادى ياعنى لما يكون عندة طيارة .
ليليان : اوع تقول انك هاتسوقها .
زين : ههههههه لا طبعا مش اوى كدة ...يالا بقا اخرتينا .
***********************
فى قسم الشرطه

الباشا : شوفت اخره وساختك وصلتنا لغايه فين.
على : انت مش هاتصدقنى انها تلفقيه من زين الجارحى.
الباشا : ليه هو انت صغير علشان تتخدر فى بار وبعدين البت تسحبك زى الاهبل وراها وتاخدك شقه مشبوهه .... طيب فين الحراسه يابيه اللى عليك.
على : انا كنت مشيهم .
الباشا : على انا متاكد انك روحت برجليك بس بعد ما تقلت فى الشرب .... سمعتى فى الارض ... اسهم الشركه فى النازل ... وزين الجارحى نازل دبح فيااا... حتى الصفقه اللى كنت بتمنى اخدها منه وتعوضنى عن تعب السنين اللى فاتت انت ضيعتها بغبائك .
على بخبث : انت مين قالك انى ضيعتها.... ورق الصفقه معايا كله .
الباشا : ازاى .
على : خرجنى من هنا الاول.
الباشا بغضب: انت بتسااااوم ابوك يا على ... ابوك اللى اتزل وراح لزين الجارحى علشان يستسمحوا ويعفو عنك ومشى من عندة مكسور بتساومه ياعلى بعد دة كله.
على : يابابا مقصدتش صدقنى .... بس انا خلاص جبت اخرى والمحامين بيقولولى انه القضايا اللى عليا توصل للاعدام .
الباشا بهدوء: متخفش وحياتك ابوك .. لو ما زين الجارحى طلعك منهم لاقتلك مراته .
على : اه يابابا خد بحقى ... بص ركز انت فى الصفقه الايام دى وانا هاستحمل وانت بعد ما تضرب ضربتك طلعنى من هنا انشالله تهربنى .
الباشا : هاطلعلك منها ياعنى هاطلعك انا لايمكن اسيبك هنا اكتر من كدة... قولى الورق فين ؟.
على: ورق الصفقه هاتلاقى فى خزنه فى البنك باسمى انا خبيتها هناك قبل ما نورة الزفته تتكل على الله .
الباشا: هى اللى جبتهولك ؟
على : اه جبته وساومتنى عليه الورق قصاد اكتب عليها رسمى علشان الهانم كانت حامل ... اقنعتها انى هاكتب عليها بنت التيت مش رضيت تدهولى ... روحت بعت رعد مخلص عليها والورق تحت ايدى .
الباشا : طيب ليه فكرت تلبسها لمراد ليه الشوشرة دى اهو زين الجارحى فتح علينا ابواب جنهم .
على : كنت عاوز اعمله بلبله فى شغله وعند ام سارة انا عاوزسارة كدة مش عاوزها تتجوز وتحب وتتحب .
الباشا : على فكرة اللى لبسك قضيه قتلها.. مش زين .. دة مراد الالفى .. ابن ال... جاب البواب واعترف على رعد وعليك ... بس انا سفرت رعد برة مصر لغايه مالموضوع يهدى وينزل باسم جديد .
على بتهكم : ياعنى تسفر رعد اللى شغال عندك برة ... وانا ابنك سايبه فى القسم محبوس مع الاوباش دول .
الباشا : غبى وهاتفضل طول عمرك غبى ... رعد لو اتمسك احنا هانروح فى داهيه ... رعد بير اسرارنا انا وانت ... وفى نفس الوقت بيخلصلى حاجات كتير... رعد له فى كل خرابه عفريت .... وانا محتاجه علشان ادب زين الجارحى على اللى عمله .
**********************
فى امريكااا

عبد الرحمن : ارحمينى بقا بقالنا ٥ ساعات بنلف .
ايمان : يووووة يا بودى هو انا لاقيت حاجة عجبتنى وجبتها .
عبد الرحمن : يا حبيبتى امك ست بسيطه عاوزة حاجة بسيطه زيها .
ايمان : مش عاجبنى هى دى مامتك ولا مامتى .
( تليفون عبد الرحمن رن وكان شاكر ابوة وملامح وشه اتغيرت )
ايمان : مين يا بودى .
عبد الرحمن : بابا .
ايمان : طيب روح رد عليه وانا هاقف هنا استنى الاشارة تفتح واعدى هناك اروح المحل دة شكله فيه حاجات هاند ميد جميله .
عبد الرحمن : طيب
( عبد الرحمن فعلا اتحرك بعيد عن ايمان علشان يرد على اتصال )
عبد الرحمن : الو
شاكر : ايه يا استاذ لسه زى مانت مزهقتش.
عبد الرحمن : ازهق من ايه يابابا ... انا اتجوزت هو انا بلعب علشان ازهق واسيبها.
شاكر : لو كنت اتجوزت حد غيرها يمكن كنت رضيت وسكت .... بس طول مانت متجوز بنت حسن عمرى ما ارضى عنك ابدا .
عبد الرحمن بتنهيدة : براحتك يا والدى.
شاكر : امك حكيتلى ان ليليان اتجوزت واحد اسمه زين وهو خاطف عمك وابن عمك .. انا عرفت انك ليك كلام معاه .. اتصل عليه قولو يسيبهم .. هى البلد مفيهاش قانون ولا ايه.
عبد الرحمن : انا اسف مش هاتصل وسيبهم يتربوا على الى عملوا فيها .... والله انا مبسوط فيهم .
شاكر : مش بعيد تكون انت مبلغ عنهم ..... بتقف مع الغريب على عمك وابن عمك .
عبد الرحمن بغضب : عمى وابن عمى كانوا بيتمنوا موووتى علشان يوسف يتجوز ليليان ومش اقف فى طريقه ... عمى وابن عمى كانوا عارفين بجوازى من ايمان ومش قالولك علشان ابعد عنهم وانت ميكونش ليك الحق فى حاجة ... عمى وابن عمى خطفوها وكدبوا عليك وادى جزاتهم الجزاة من جنس العمل.
شاكر : اقفل حرقت دمى
( عبد الرحمن قفل مع شاكر ولف بيدور على ايمان لقاها جايه من الاتجاة المقابل له وجايه بسرعه وبتضحك ).
عبد الرحمن : مجنونه استن..... ايممماااأااااااااااان حاااااسبى ... ايمماااااااااااااااااااااااااااااان .
*****************************
عند زين وليليان

ليليان : زين خلاص بقا شيلى البتاعه اللى على عينى انا حاسه ان هاقع .
زين : حبيبى متخافيش انا ماسكك كويس ..وبعدين خلاص وصلنا .
ليليان : يوووة لسه كتير .
( زين شال الرباط من على عنيها وهى فتحت لقت نفسها قدام يخت كبير ومتزين بطريقه جميله ... والمفاجأه مكتوب عليه).
ليليان بهمس : عشق الزين .
زين ضمها من ضهرها : امممم انا سميته عشق الزين .... اول ما شفته عجبنى اشتريته مخصوص ليكى وكتبت عليه عشق الزين .
ليليان : عشق الزين دى انا صح.
زين باسها من خدها : طبعا انتى ومفيش حد عشقى الا انتى.... انا اشتريته بعد شهر ما عرفتك وظبطته على مزاجى علشان يعجبك ...و ملقتش احلى من الاسم دة .
ليليان : ياعنى انت هاتخطفنى هنا .
زين : امممم اسبوع لغايه معاد كتب كتاب مراد .
ليليان : اسبوع هانقعد هنا ولوحدنا .
زين : اممم لوحدنا ومحدش هايشوفنا ولا نشوف حد .. يالا تعالى اطلعك علشان نتحرك باليخت .
(زين اخد ليليان وفرجها على اليخت اللى مجهزو على اعلى مستوى كان كبير جدا وفيه كذا غرفه ومش ناقصه اى حاجه ).
ليليان : انا عمرى ما شفت كدة فى حياتى حتى على النت .
زين : معايا انا هاتشوفى كل حاجة ... ادخلى جوة الاوضه دى هاتلاقى فستان فرح انا نقيته على زوقى .
ليليان : فستان فرح ؟.
زين : اممم البسى وتعالى هاحكيلك كل حاجة .
( ليليان دخلت الاوضه واتصدمت من الفستان المتعلق ... لونه ابيض قصير جدا وضهرو كله مكشوف لا مفيش ضهر اصلا..... ومعاه الجزمه وكل اللى هاتستخدمه ).
ليليان : يانهار اسود دة فستان ... وانا اللى فاكرك مؤدب يا زين طلعت قليل الادب ... لا لايمكن البسه .... مش هاتلبسيه يا ليليان وتزعليه ياعنى هو بيحلم باليوم دة وانتى تيجى تبوظيه .
(ليليان فعلا لبسته وكانت جميله فيه ... بس قصير جدا لدرجه انها قعدت تدور على حاجة تغطى بيه نص ضهرها ورجليها وقعدت كتير مكسوفه تطلع بالمنظر دة لدرجة انها قعدت ساعه مخلصه لبس وخايفه ودة خلى زين يزهق حاول يفتح الباب لقاه مقفول .. الباب خبط ).
ليليان ارتبكت : ايوا .
زين : حبيبتى ليه قافله بالمفتاح.
ليليان : كنت بلبس .
زين : طيب افتحى .
ليليان : احم ضرورى.
زين : لي لي افتحى انا زهقت .
(ليليان فتحت الباب نص فتحه وطلعت راسها بس واتصدمت انه هو كمان لابس بدله ومعاه بوكيه ورد رقيق جدا ).
ليليان : ايه دة انت غيرت هدومك .
زين : اممممم بقالى ساعه وزهقت ... انتى واقفه كدة ليه اطلعى .
ليليان : زين الفستان قليل الادب اوى ... انا بجد مكسوفه اطلع بيه .
زين مثل انه زعلان : خلاص انا مش هاضغط عليكى اقلعيه وتعالى .
ليليان : لا خلاص .. هاطلع اهو .
( ليليان طلعت فعلا من وراة الباب وكانت حوريه من الجنه الفستان كانه متفصل ليها مخصوص هو كان متخيل يبقا حلو بس مش لدرجاتى الفستان والجزمه وشعرها ورقتها .. زين قرب منها وباسها من شفايفها ).
زين بهمس : انا كنت متخيل يطلع حلو بس مش اوى كدة الفستان حلو عليكى اوى ... لفى ورينى ضهرك .
ليليان : لا بلاش تحرجنى .
زين : طيب تعالى نطلع على سطح اليخت .
ليليان : لا مينفعش حد يشوفنى .. انا محجبه.
زين : اولا انا اتحركت باليخت فى عرض البحر... مفيش حد حوالينا .... انا عاوزك براحتك ... القريه دى كلها ملكى انا امرت محدش يتحرك ولا يطلع بالمركب او يخت اسبوع علشان نكون براحتنا .
(زين اخدها وطلع على السطح اللى كان متزين بالورد والبلالين ).
زين : عجبك ياقلبى .
ليليان : اوى ربنا يخليك ليا .
زين قرب منها ومسك ايديها : ليليان من اول ما عرفتك وانا اتمنيتك لياااا فى كل لحظه .. عمرى ما حبيبت .. حبيتك انتى ... عمرى ما خوفت .. خوفى متثمل فيكى ... بقيتى جزء منى ... بقيت معرفش انام الا وانتى فى حضنى ... بقيت اعشق ضحتك كلامك هزارك حتى دموعك شعرك ريحته دة كله بقيت مهووس بيهم .... انا عنيت كتير وانتى جنبى فى كل مرة كنت بتحكم فى نفسى علشان مقربش منك .... علشان حاجات كتير اولها ان اسمع كلمه بحبك منك ... وتانى حاجة مكنتش عاوز اليوم اللى هاتبقى فيه مراتى بجد مش على الورق بس ...يبقا يوم عادى ... انا قعدت افكر كتير ازاى اسعدك ... فكرت فى اليخت فكرت اسمى عشق الزين فكرت فى الفستان وقعدت اتخيلك فيه كتير .... اليوم دة لازم يكون محفور فى ذاكرتنا بكل تفاصيليه .. عارفه انا اشتريت اليخت كبير علشان ولادنا انا هاخلف منك دسته انا عاوز عيله كبيرة اوى حواليا ... عاوزهم يجو اليخت ويبقوا شاهدين على قصه حبنا انا وانتى ... عاوز لما اكبر اجيبهم هنا وانتى معايا...ليليان انتى موافقه تكملى حياتك معايا .. موافقه تبقى مراتى بجد .
ليليان : انت بتسالنى ؟.. اليوم اللى شفتك فيه خوفت منك حسيتك قاسى نظراتك جامدة بس كان فى حاجة دايما بتقولى دة امانك .. انت بقيت امانى بقيت ابويا واخويا ... انت محور حياتى .. انا متخيليش حياتى الا بيك .. انا بحبك .
زين قرب من شفايفها وباسها بكل رقه ومع كل كلمه كان يبوسها : انا بحبك .... وبعشقك ... انتى روحى وقلبى ...انتى عشق الزين .
(ليليان تاهت فى لمساته اللى بترفعها سابع سما.....وهو شالها وقرر انه يلغى كل الفقرات اللى كان مجهزها وهى استسلمت لزينها ... استسلمت لزين الرجال ).